سه گزارش کوتاه درباره نوید و نگار

رمان «سه گزارش کوتاه درباره نوید و نگار»، اثری از مصطفی مستور، در سال 1387 خورشیدی توسط نشر چشمه منتشر شد و روایتگر سه روز از زندگی نوید و نگار، برادر و خواهری است که پیش‌تر شخصیت نگار در یکی از اپیزودهای رمان «استخوان خوک و دست‌های جذامی» ظاهر شده بود. این رمان، با نثری صمیمی و روان، در فضای تهران معاصر می‌گذرد و سفری است به لایه‌های زیرین جامعه ایران، جایی که روابط انسانی و چالش‌های زندگی شهری به تصویر کشیده می‌شود. نوید، که از رشته مکانیک دانشگاه تهران به الهیات روی آورده، و نگار، دانشجوی 19 ساله عکاسی، در کنار برادر دیگرشان، رحمت، که در هشت‌سالگی ذهنی‌اش متوقف مانده، محور داستان‌اند. داستان از لحظه‌ای آغاز می‌شود که پدر از غیبت نگار و خاموش بودن تلفن همراهش خبر می‌دهد، و این رویداد نوید را به مرور گذشته و تأمل در زندگی خود، نگار، رحمت و دیگران وا می‌دارد. مستور با زبانی ساده اما عمیق، و با اشاره به قصه‌های کودکانه و روابط خانوادگی، خواننده را به تأمل در معنای زندگی و گسست‌های عاطفی دعوت می‌کند. این رمان، که به گفته نویسنده در یادداشت پشت جلد در یک بعدازظهر خوانده می‌شود، اثری کوتاه اما پرتأثیر است که مانند تماشای فیلمی سینمایی، خواننده را با خود همراه می‌کند.

برای همراهی با قلم گرم و دوستانه مصطفی مستور، گزیده‌ای کوتاه از «سه گزارش کوتاه درباره نوید و نگار»:

<<نوید به خیابان‌های شلوغ تهران نگاه می‌کرد، گوشی تلفن هنوز توی دستش بود. صدای پدرش توی سرش می‌پیچید: «نگار نیومده خونه.» قلبش تند زد. فکرش رفت به رحمت، به قصه‌های بچگی، به نگار که همیشه یه دوربین دستش بود و انگار داشت چیزی رو دنبال می‌کرد که هیچ‌کس نمی‌دید.>>